«Ֆիլմը դիտելուց հետո ձկնորսներն ասացին, որ իրենց աշխատանքը շատ գեղեցիկ է»

Սևաստոպոլում կայացած «Հաղթեցինք միասին» միջազգային 15-րդ կինոփառատոնում Սևանի ավազանի մասին պատմող ԱՐԹՈՒՐ ՍԱՀԱԿՅԱՆԻ «Քամու հետ» ֆիլմն արժանացել է «Լավագույն վավերագրական ֆիլմ» մրցանակին: Վավերագրական ֆիլմերի մրցույթին մասնակցել են երիտասարդ ռեժիսորներ տարբեր երկրների 12 կինոդպրոցներից (Ռուսաստան, Ղրղզստան, Բելառուս, Լիտվա, Սլովակիա, Ղազախստան, Իսպանիա): Արթուր Սահակյանի ֆիլմը ներկայացրել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտը: «Քամու հետ»-ը ռեժիսորի դիպլոմային աշխատանքն է, արժանացել է հանրապետության նախագահի 2017 թ. երիտասարդական մրցանակին, լավագույն վավերագրական ֆիլմ է ճանաչվել «Անահիտ» 2-րդ մրցանակաբաշխության ժամանակ, անցյալ տարի ներկայացվել է «Ոսկե ծիրան» միջազգային փառատոնի «Հայկական համայնապատկեր» ծրագրում՝ արժանանալով «Լավագույն դեբյուտ» մրցանակին: Մոտ օրերս ֆիլմը կցուցադրվի «Մեկ կադր» փառատոնի շրջանակում:

-Արթուր, ի՞նչ տպավորություններով ես վերադարձել Սևաստոպոլում կայացած փառատոնից:
-Առաջին անգամ էի մասնակցում միջազգային փառատոնի: Մրցանակի արժանանալը, օտարերկրյա կինոգործիչների հետ ծանոթությունը, նրանց կարծիքները լսելը, համագործակցության առաջարկները, այդ ամենը հետաքրքիր ու կարևոր էին ինձ համար, չհաշված Սևաստոպոլի գինին:
-Օտարերկյա երիտասարդ կինոգործիչների ուշադրության կենտրոնում ո՞ր թեմաներն են:
-Հիմնականում բարձրացնում են սոցիալական թեմաներ, հետաքրքիր է, որ երիտասարդները նկարահանում են երիտասարդների մասին ֆիլմեր: Կարծում եմ՝ դա ավելի անկեղծ է ստացվում:
-Ինքդ Սևանի մասին ես ֆիլմ նկարահանել, փառատոնի ժամանակ էլ նշեցիր, որ քեզ հարազատ է այդ թեման, մեծացել ես այդ վայրերում: Կարծում ես՝ ֆիլմիդ հաջողության գրավականը հենց դա՞ է:
-Ինձ համար մի քիչ բարդ է այդ մասին խոսելը: Երևի հաջողության գրավականն այն մարդիկ են, որ անկեղծորեն ներկայացրել են իրենց խնդիրներն ու առօրյան: Ֆիլմը դիտելուց հետո ձկնորսներն ասացին, որ իրենց աշխատանքը շատ գեղեցիկ է: Կարծում եմ՝ այդ բարդ ու վտանգավոր աշխատանքը նրանք սիրով են անում, և այդ սերն ու գեղեցկությունը երևում են ֆիլմում:
-Ֆիլմիդ սկզբում նշվում է, որ Սևանա լճում տարեկան միջին հաշվով 10 ձկնորս է խեղդվում: Ֆիլմը նաև տարածաշրջանի միակ կին ձկնորսի մասին է: Հանձնախումբը քո ներկայացրած շեշտադրումներից հատկապես ի՞նչն է կարևորել:
-Մամուլի ասուլիսի ժամանակ հանձնաժողովի նախագահն ասաց, որ այս տարի մրցանակ կստանա մի ֆիլմ, որը նորություն է կինոմտածողության և բովանդակային առումով: Իսկ մրցանակաբաշխությունից հետո, անմիջական զրույցների ժամանակ հասկացա, որ նրանք սիրահարված էին Սևանի գեղեցկությանը:
-Կարելի՞ է ասել, որ ոչ թե սոցիալական թեման, այլ գեղեցիկ պատմությունն է գրավել հանձնախմբին:
-Այո, պոետիկ ռեալիզմը:
-Մրցութային ծրագրերում կայի՞ն քաղաքական շեշտադրումներով ֆիլմեր:
-Փառատոնի շրջանակում անցկացվեց պատերազմական թեմաներով ֆիլմերի մրցույթ: Այո, ընդհանուր առմամբ, կային ֆիլմեր, որ ուղարկվել էին որոշակի ակնկալիքով, ուղերձով, բայց կինոդպրոցների մրցույթում քաղաքական շեշտադրումներով աշխատանքներ չնկատեցի:
-Հաջորդ ֆիլմդ ինչի՞ մասին է լինելու: Մեր նախորդ զրույցի ժամանակ ասացիր, որ եռապատում ես ստեղծելու, բայց հաջորդ երկու աշխատանքները ոչ թե Սևանին են վերաբերելու, այլ տարածաշրջանին: Իսկ վաղամեռիկ երգչուհի Էլվինա Մակարյանի մասին ֆիլմդ ո՞ր փուլում է:
-Երկու նախագծերն էլ ուժի մեջ են, ավելացել են մի քանիսը: Անկեղծ ասած, Էլվինա Մակարյանի դեպքում նյութերի պակաս կա, սպասում եմ, կհամալրեմ դրանք, կավարտեմ և կսկսեմ մոնտաժել ֆիլմը: Նոր անիմացիոն շարք եմ սկսել 5-րդ ալիքով՝ «Մեզնից մեկը» վերնագրով. անդրադառնալու եմ Չարենցին, Մինասին, Տերտերյանին, մոտ 10-20 հայ մտավորականի:
-Ժամանակակից գրողի աշխատանքը էկրանավորելու մասին մտածե՞լ ես:
-Ներկայումս գրող, սցենարիստ Հովիկ Աֆյանի հետ աշխատում ենք կարճամետրաժ խաղարկային ֆիլմի սցենարի վրա: Սցենարական աշխատանքների փուլն ավարտելուց հետո կանցնեմ նկարահանումներին:
-Հովիկ Աֆյանի «Միս ուտողները» պատմվածքների ժողովածուի հետ ֆիլմը կապ ունի՞:
-Ոչ, նոր աշխատանք է:

Զրույցը՝
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ